Skip to main content

1, 2, 3...

Geplaatst in

Zaterdagavond ging ik onze damesploeg aanmoedigen voor een cruciale match in het perspectief om te stijgen naar Landelijke. Ik beklaagde me het geen moment want ik beleefde een grote tafeltennisavond. En als ik zeg "groot", dan is dat omdat sommige punten met heel veel moeite werden behaald. En als ik zeg "moeite", dan heb ik het niet noodzakelijkerwijs over deze van de speelsters ...

"Michèle (C2) tegen Sarah (C4)" ! Dat was de aankondiging van de zesde match van de avond, gespeeld op tafel 2.

Onze speelsters warmen zich op, de uitzinnige menigte bestaande uit twee supporters zet zich knusjes neer, de speelsters vangen de match aan, de spanning is zeer zeker aanwezig, maar van de twee kanten is deze binnen de perken, alles lijkt normaal te verlopen ... tot er een grote twijfel zich van mij meester maakt : ofwel heb ik een ernstig slaaptekort, ofwel zijn de slagwisselingen abnormaal lang. Ik besluit om ze te beginnen tellen.

Eerste sterk moment wanneer ik, voor één en hetzelfde punt, 91 slagwisselingen tel en dit "en poussette" (enkel duwballetjes)! 91 slagwisselingen, eerlijk gezegd, iedereen zou "niet meer ?" geantwoord hebben. Maar dat was natuurlijk buiten Michèle gerekend. Enkele minuten later besluit ze om haar record te verpulveren en schenkt ze ons een tweede sterk moment van de avond : een punt van 124 slagwisselingen !!

"Respect" is het eerste wat in me opkomt maar niet het enige: als een gek, die 127 uur onderaan een hol in de grond verblijft, een film krijgt, dan verdient een pingpongster die 124 slagwisselingen uitvoert zeker en vast een artikel op onze site. Want op het einde, 127 of 124, het resultaat is hetzelfde : je voelt je arm niet meer.

Bravo voor dit punt buiten categorie, Michèle. Maar vooral bravo omdat je deze match met een overwinning kon afsluiten (het sleutelwoord in deze zin is niet "overwinning" maar "afsluiten") en uiteindelijk bravo aan de hele ploeg (Michèle, Stéphanie en Marie) voor de mooie eindscore : 7-3 !

Allez Hurricane !